Spis z natury na dzień 31 grudnia.
Obowiązek inwentaryzacji dotyczy zarówno przedsiębiorców rozliczających się na zasadach ogólnych, podatkiem liniowym. Obowiązku tego nie maja ryczałtowcy od 2019 roku.
Zacząć wypada od tego, że obowiązku nie ominą podatnicy, którzy nie stwierdzą na stanie towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów. Zatem Wartość tego spisu wynosiła będzie 0,00 zł. Spis zerowy nie zmienia bowiem faktu, że obowiązkiem podatnika jest jego sporządzenie.
Obowiązku nie ominą również podatnicy, którzy prowadzą działalność szczególną i nie posiadają składników majątku objętych spisem. Przykładem niech będzie działalność w zakresie tworzenia oprogramowania . Obowiązek dotyczy bowiem sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności – i nie jest on uzależniony od rodzaju prowadzonej działalności.
Nie jest również istotne, kiedy rozpoczęto prowadzenie działalności. Rozpoczynając działalność gospodarczą w grudniu należy zatem sporządzać spis z natury na koniec roku podatkowego.
Podatnicy nie mogą zmienić dnia, na który sporządza się spis z natury – zawsze musi to być spis na 31 grudnia roku podatkowego. Nie ma możliwości zmiany terminu przeprowadzania spisu z natury np. na dzień 30.11 danego roku. Dodajmy – że czym innym jest dzień sporządzania spisu, a czym innym dzień, na jaki sporządza się spis. Dni te mogą się od siebie różnić.
Odrębnie należy sporządzić spis na 31 grudnia i 1 stycznia roku następnego. Urzędnicy skarbowi nie kwestionują spisów z datą 31 grudnia/1 stycznia. Dla pewności można dokonać jednak dwóch spisów, a skoro nie zmienił się stan magazynowy - po prostu przepisać treść podwójnie.
Problemy sprawiają również same techniczne czynności księgowania spisu.Tak więc spis z natury musi być wpisany do księgi według poszczególnych rodzajów jego składników lub w jednej pozycji (sumie), jeżeli na podstawie spisu zostało sporządzone odrębne, szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników. Zestawienie przechowuje się łącznie z księgą. Wpisanie do KPiR nie następuje w poszczególne kolumny lecz jak odrębna pozycja w samym KPiR, np. na początku roku podatkowego, na jego końcu.
Wycena spisu powinna odzwierciedlać stan faktyczny - zatem spis zawsze powinien zawierać tę partię materiału, która została na stanie. Jeżeli odróżnienie towarów kupionych wcześniej w różnych cenach nie jest możliwe - to ich wycena będzie dowolna, zgodnie z wcześniejszymi cenami zakupu, w granicach jednak zgodności ze stanem faktycznym. Jeżeli materiały natomiast są w posiadaniu, lecz nie znajdują się na stanie – to spis również powinien je wyszczególniać. Nabyte w grudniu towary również należy ująć w spisie. Spis z natury powinien obejmować bowiem towary stanowiące własność podatnika, znajdujące się w dniu sporządzenia spisu poza zakładem podatnika. Gdy zatem zawarcie umowy rozporządzającej przeniosło już własność - spis z natury obejmie również zakupione towary.
Dodajmy również, że spis powinien zawierać towary obce znajdujące się w zakładzie podatnika. Towary obce nie podlegają wycenie; wystarczające jest ilościowe ich ujęcie w spisie towarów z podaniem, czyją stanowią własność.
Problemem wydaje się również, czy określone składniki znajdujące się na stanie wpisywać do spisu, czy też nie.A zatem w zakładzie produkcyjnym nie należy wpisywać do inwentaryzacji np. rękawic roboczych, rękawic gumowych, gumowców, pasty do mycia rąk, sznurka do pakowania, papieru komputerowego (nie używanego do produkcji).Spis obejmuje bowiem wyłącznie towary handlowe, materiały (surowce) podstawowe i pomocnicze, półwyroby, produkcję w toku, wyroby gotowe, braki i odpady. Objęte spisem z natury będą natomiast zapasy materiałowe.
Wyszczególnieniu w spisie podlegają natomiast braki - należy je ujmować w spisie z natury według kosztów wytworzenia. Jeżeli zostaną zlikwidowane (np. protokół likwidacji), po prostu będzie niższa wartość spisu z natury, zatem powstanie większy koszt uzyskania przychoduProblemem jest również ujęcie w spisie z natury kosmetyków i potrzebnych materiałów w salonie fryzjerskim. Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z dnia 6 sierpnia 2009 r., (sygn. akt ILPB1/415-571/09-3/AG) wskazała, że wydatki takie będą wyszczególnione wśród tzw. pozostałych wydatków, a co za tym idzie należy je zaksięgować w kolumnie 13 KPiR. Jednocześnie przedmioty te są zużywane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wobec powyższego zakup artykułów jednorazowego użytku nie może być uznany za materiał pomocniczy, a tym samym – nie ujmie się go w spisie z natury na koniec roku.
Spis z natury powinien zawierać co najmniej następujące dane:
- imię i nazwisko właściciela zakładu (nazwę firmy),
- datę sporządzenia spisu,
- numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury,
- szczegółowe określenie towaru i innych składników,
- jednostkę miary,
- ilość stwierdzoną w czasie spisu,
- cenę w złotych i groszach za jednostkę miary,
- wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową,
- łączną wartość spisu z natury,
- klauzulę „Spis zakończono na pozycji…”,
- podpisy osób sporządzających spis,
- podpis właściciela zakładu (wspólników)
Spis z natury należy sporządzić w sposób staranny i trwały. Powinien on zawierać klauzulę o ilości pozycji a także podpisy osób uczestniczących w spisie.
Po sporządzeniu remanentu należy go wycenić.
Towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze wycenia się według cen zakupu albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu (np. ze względu na uszkodzenie towaru)
Półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe i braki własnej produkcji wycenia się na podstawie kosztów ich wytworzenia odpady użytkowe, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania
Niesprzedane wartości dewizowe wycenia się na podstawie cen zakupu z dnia sporządzenia spisu (cena ta nie może być wyższa niż średni kurs ogłaszany przez NBP w dniu 30 grudnia)
Wartość rzeczy zastawionych wycenia się według ich wartości rynkowej
Produkcję niezakończoną (w działalności usługowej i budowlanej) wycenia się według kosztów wytworzenia, jednak wartość ta nie może być niższa od kosztów materiałów bezpośrednio zużytych do produkcji
Produkcję zwierzęcą wycenia się według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, uwzględniając gatunek, grupę i wagę zwierząt.
Cena zakupu to cena, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty, inne podobne obniżenia. W przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku – wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika,
Koszt wytworzenia to wszelkie koszty związane bezpośrednio i pośrednio z przerobem materiałów, wyłączeniem kosztów sprzedaży wyrobów gotowych i usług,
Wyceny remanentu należy dokonać w ciągu 14 dni od dnia jego sporządzenia. Jeżeli remanent sporządzono na dzień 31 grudnia, wycena powinna być dokonana najpóźniej do 14 stycznia.
Wartość remanentu początkowego i końcowego dla danego roku ma bezpośredni wpływ na roczne zeznanie podatkowe, ponieważ odpowiednio powiększa i pomniejsza poniesione w trakcie roku koszty uzyskania przychodu.
https://poradnikprzedsiebiorcy.pl/-spis-z-natury-wzor-z-omowieniem